-
-
Help
Bookcheh@gmail.com
Excluding of shipping charges
- Rental Security: $25.99
- Publisher: نیماژ
- Author: الیف شافاک-صابر حسینی
- Condition: New
- Available Date: 06-18-2025
- Minimum Rental Duration : 10 Day(s)
Available quantity:
1
Note: Available quantity may vary according to the selected date
Enter start date and end date to calculate rental price
Rental Price: NA
+
Rental Security: NA
Total Payable Amount: NA (Excl Taxes)
- SELLER INFORMATION Sold By: Delaviztarin
- Location: New York, United States
- 732 Products
رمان محرم با رویای یک زن آغاز می شود. زنی که بالُنی در حال پرواز را در آسمان می بیند. بخشی از رمان محرم، قصۀ زنی چاق و مردی لاغراندام است که با همۀ تناقض هایشان سعی دارند دور از چشم مردم، زندگی بی سروصدایی را ادامه دهند. داستان در چند برهۀ زمانی اتفاق می افتد، استانبول ۱۹۸۰، استانبول سال ۱۹۹۹، استانبول ۱۸۸۵، سیبری ۱۶۴۸ و فرانسه سال ۱۸۶۸. میان اتفاقاتی که در این مکان ها روی می دهد، ارتباط موضوعی وجود دارد و در تمام این بخش ها، نویسنده محرمیت و رازی را زیر ذره بین قرار داده است که دیگران آن را پایمال کرده اند. از نگاه او چیزهایی وجود دارند که نباید دیده شوند. این رازهای بزرگ می توانند اسرار آفرینش، رازهای شخصی زندگی افراد، حریم خصوصی اشخاص و … باشند.
کتاب محرم ممارستی است برای خوانندگانی که می خواهند تحولی بزرگ در خود ایجاد کنند. این تحول ممکن است جسمی یا فکری باشد، تحولی است در راستای بهتر زیستن و بهتر اندیشیدن. رمان محرم این معنا را القا می کند که سعی نکنید هر آن چه را که می خواهید، ببینید.
قسمتی از متن رمان محرم
اوایل پاییز بود. برگ های زرد با تقلید از یک دیگر خود را درون خلا رها می کردند و یکی یکی توی آب می افتادند. سراسیمگی توخالی ای در طبیعت وجود داشت. درست مصادف با آن زمان، یک گروه تئاتر کنار رودخانه اتراق کرد. به نظر می آمد همه بازیگران از جانشان سیر شده بودند.
با حرکت هایی ماهرانه شپش هایشان را تمیز و نقش هایشان را از بر می کردند، لباس هایشان را تمیز می کردند، از سوپشان می نوشیدند و درحالی که همه این کارها را انجام می دادند، میان خود هیچ حرفی رد و بدل نمی کردند. اما در میانشان یکی بود که کار و بارش را رها کرده بود و کمی جلوتر، پاهایش را در آب فرو برده بود و محو تماشای دختری شده بود که آنجا نشسته بود. این آدم بی اهمیت و نادان رئیس گروه بود. بعد از اینکه حسابی آنابل را تماشا کرد، به سمت دوستانش برگشت و این طور گفت : ((این چنین زیبایی را همه باید ببینند.))…
